Als reactie op de verkiezingsuitslag in Wallonië lezen we
- dat meer autonomie overbodig is geworden
- dat er in België geen twee samenlevingen zijn
- dat ons land toch samenhangend en harmonisch is
Het perfide is dat de resultaten van de verkiezingen in Wallonië worden aangewend om de eenheid van het land te benadrukken. Ze worden opportunistisch geïnterpreteerd om achterhaalde ideeën terug uit kast te halen. De klok wordt hebberig en gretig teruggedraaid. De unitaristen triomferen. Er is een roep om de voorgaande staatshervormingen terug te draaien, om het federale niveau terug meer bevoegdheden te geven en om een federale kieskring te installeren.
Alsof één verkiezingsuitslag het DNA van een volk verandert. Alsof één verkiezingsuitslag bijna 200 jaar spanningen, onenigheid en onrechtvaardigheid zomaar kan doen vergeten. Wat gaan deze analisten zeggen als bij een volgende verkiezing de uitslag in Wallonië terug omgekeerd is, als de Waalse liberalen hun winst moeten inleveren en de Waalse socialisten hun verlies terug recupereren?
Gaan we dan opnieuw 180° draaien?
Zijn we dan plots toch terug twee verschillende samenlevingen? Gaan ze dan zeggen dat de Vlaamse Beweging misschien toch gelijk heeft gehad? De waarheid is dat ons land bestaat uit twee zeer verschillende samenlevingen, elk met zijn eigen schoonheid, elk met zijn eigen zorgen.
Het is niet een eenmalige, toevallige verkiezingsuitslag die bepaalt of we centraal of decentraal bestuurd moeten worden. Andere problemen vragen een andere aanpak. Het ANZ vraagt daarom “een vette communautaire vis in de pan”
… en wenst u, beste lezer, een vreugdevolle Vlaamse Feestdag !!!
Bart Fierens
Voorzitter ANZ