Zijn vrienden, Vossen uit zijn dorp, helpen wat ze kunnen, maar zien hem van dag tot dag vergaan ... - Nick Peeters
Of het nu een eeuw geleden is of niet, VOS Vlaamse Vredesvereniging ijverde altijd voor het welzijn van de Vlamingen.
In het voorjaar van 1921 berichtte VOS in haar verenigingsblad over een jongeman uit Vlaams-Brabant, die in het leger longtering had opgelopen. Hij werd 90% arbeidsongeschikt verklaard, maar ontving na lange tijd nog steeds geen cent pensioen. "Zijn ouders zijn dood-arme menschen, en kunnen hem 't noodige voedsel niet verschaffen. Zijn vrienden, Vossen uit zijn dorp, helpen wat ze kunnen, maar zien hem van dag tot dag vergaan ..."
In een brief schreef de zieke aan het Verbond VOS: "Ik voel genoeg dat ik niet lang meer zal leven ..." Geïrriteerd door de kwestie richtte VOS zich tot de regering, die miljarden "uit ons landeken perst voor uw leger, voor kanonnengieters en munitiefabrikanten, voor metaal- en mijngranaten, voor beurs- en bankkoningen ..." De ongelukkige zieken werden echter adequate levensmiddelen onthouden: "Dat is immers verloren-gesmeten geld."
Legt u, zoals ons, ook de link met de toestand vandaag?
